44

وقتی چشمم به کاغذی که روی در ورودی مغازه زدن و روش نوشتن " ثبت نام کتب درسی" ، میفته ... وقتی بازار فروش کیف و کفش و لوازم تحریر داغه ... وقتی شهریور با اومدنش خیلی وقته حال و هوای مهر رو آورده ، ناخودآگاه میرم حدود 20 سال قبل ... یاد دفترای ساده تعاونی میفتم که زرد بود و صورتی و سبز و آبی ... یاد مداد سیاه و قرمز ... که وقتی کمی میتراشیدم و کوتاه میشد ، دیگه دوست نداشتم باهاش مشق بنویسم ... یاد جامدادی های آهنربایی ... یاد ایتکه چقدر همه چیز ساده بود ... دلم میگیره از اینکه اون همه سالِ زیبا و دوست داشتنی رو به امید بزرگ شدن ، ساده از دست دادم ... 

یک مبل تک نفره رو انتخاب میکنم ... که طول مهمونی، کسی کنارم نشینه ... خیلی آروم ... با یک لبخند ...فقط به صحبتای اطرافیان گوش میدم ... و گاهی به این فکر میکنم که اگر منم ده سال از زندگی مشترکم بگذره، ممکنه خیلی راحت پشت سر شوهرم ،به بقیه ، بد بگم و بهش توهین کنم ؟؟ ... خاله حامد ازم میخواد ساکت نباشم ... ولی من که واقعا حرفی ندارم بزنم ، ترجیح میدم باز هم سکوت کنم ... و این باعث میشه دختر خاله حامد بگه : نورا که نمیتونه حرف بزنه؟ چون مادرشوهر و خواهرشوهرش اینجان ... چند لحظه ای صبر میکنم صدای خنده هاشون قطع بشه ... هنوز نگاه ها به سمت منه ... خیلی آروم میگم : غیبت کردن از نظر من حرف زدن نیست . برای همین ترجیح میدم سکوت کنم ... دیگه کامل صدای خنده قطع شده ... چهره دخترخاله اش واقعا قرمز شده بود ... اهل گوشه و کنایه نیستم ... ولی وقتی منو میخواد در حد خودش پایین بیاره ... باید مقاومت کنم ...وقتی ماجرا رو برای حامد تعریف میکنم ... اول کمی میخنده ... بعد پیشونیم رو میبوسه و ازم تشکر میکنه که کاملا مودبانه راهم رو ازشون جدا کردم